روز مرگم اشک را پیدا کنید روی قلبم عشق را پیدا کنید روز مرگم خاک را باور کنید روی قبرم لاله را پرپر کنید خانه را وقف نیلوفر کنید پیکرم را غرق در شبنم کنید روز مرگم دوست را دعوت کنید بعد مرگم خنده را سر کنید رفتنم را ای دوستان باور کنید
من اگر عاشقانه مینویسم, نه عاشقم, نه معشوق کسی, فقط می نویسم تا عشق یاد قلبم بماند در این ژرفای دل کندن ها و عادت ها و هوس ها فقط تمرین آدم بودن می کنم
من در سایتی عضو شده ام که..؛ همه میتوانند تصاویر من را تماشا کنند، بلاگ های من را ببینند..، اما... نمیتوانند احساسم را بدانند، و چه دردناک است در جایی باشی که همه می بیننت اما... احساست نمیکنند...
تمام سیگاری ها می دانند که سیگار کُشنده است! اما باز هم بی پروا، سیگار می کِشند... آنها با زبانِ بی زبانی به اطرافیانِ خود می گویند: ما به کسی که به ما اندکی آرامش دهد حتی " جانمان " را نیز می دهیم!